18 maart 2014
~
Morgen zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Twee weken geleden vroegen we je mee te denken en mee te zoeken naar de 7 meest bijzondere culturele partijstandpunten. In tegenstelling tot de oproep mee te denken over 7 evenementen waar sport en cultuur samenkomen kregen we geen enkele reactie. Zelfs geen digitale flyer van de partijen in de verschillende gemeenten - een gemiste kans, misschien. Ze hadden de culturele kiezer op Mestmag.nl wellicht nog kunnen overhalen.
Geschreven door Jenneke Harings
~
Een idee voor Brabantse gemeenten?
Interessanter, niet voor de verkiezingen van morgen, maar om over na te denken voor de toekomst, is wellicht het artikel uit De Correspondent over slow politics, en de partij in Nijmegen die deze slow politics bedrijft, De Creatieve Partij 2.0. Jac. Splinter is de lijsttrekker. Naast Splinter zijn staan er 38 anderen op de verkiezingslijst, precies zoveel kandidaten als de gemeenteraad telt. 'Hij vertelt: 'Wat we met elkaar gemeen hebben, is de overtuiging dat politiek ook anders kan. Wij zijn allemaal werkzaam in de creatieve sector. Dat betekent dat we out of the box kunnen denken. En dat is precies de kwaliteit die het stadsbestuur nu mist.''
Op de website van de partij staat ook een pleidooi voor slow politics, waarbij ook uitgelegd wordt het begrip inhoudt:
"Na slow food, slow journalism en slow travel, wordt het tijd voor slow politics. Weg met de oneliners en het hijgerig achternajagen van de nieuwst hype; weg met het idee dat daadkracht belangrijker is dan goed nadenken; weg met symboolpolitiek en scoringsdrift. Het wordt tijd om weer serieus na te denken over wat democratie is en hoe het volk, wij, nu eindelijk de macht kan uitoefenen die ons al zo vaak beloofd is.
In slow politics werken burger en bestuur samen aan een leefbare toekomst. Niet met wederzijds wantrouwen, maar met de kaarten open op tafel. Niet met van boven opgelegde regels, maar in onderling overleg. Slow politics rust op drie pijlers: 1. de duurzame stad; 2. de participerende burger; 3. de dienende overheid."
De slow politicus staat voor bijna vergeten waarden als degelijkheid, betrouwbaarheid en duidelijkheid; waarden die het tegenwoordig moeten afleggen tegen de eis van partijen aan hun kandidaten om zoveel mogelijk in te spelen op de angsten en verlangens van hun electoraat.
Plannen moeten groeien
Hoe werkt het dan in Nijmegen? In het artikel van De Correspondent lezen we: "De partij betreedt het strijdtoneel met precies nul standpunten. Toen daar klachten over kwamen heeft de partij alsnog een manifest met tien waarden op de site gezet. 'Maar dat moet je zien als opensourcedocument,' relativeert Splinter de punten. 'Dat is constant in verandering. En zo zal het blijven gaan, ook na 19 maart. Al onze standpunten komen straks als het ware via de cloud tot stand. Het gaat ons er alleen om het politieke proces anders in te richten. We gaan brainstormen met burgers, in plaats van vergaderen met bestuurders en ambtenaren. Dan komen we vanzelf tot de best mogelijke plannen.'"
Onze vraag is: is dit wat de Brabantse gemeenten ook nodig hebben? Zie je het voor je, dat de creatievelingen uit de stad zich op zo'n manier met de gemeenteraad gaan bemoeien? Of moeten ze zich op een andere manier bemoeien met wat er in de stad gebeurt?